Eerste dagen bij Treesleeper

Hoi allemaal!

Madisa? Hoe gaat het? Ik zit momenteel in een hotel in Tsumeb, dus tijd om een nieuw reisverslag online te zetten! Ik ben een paar dagen bij Treesleeper Camp geweest en al aardig gesetteld.

Zoals ik al eerder in een verslag vertelde, mijn project gaat over Treesleeper Camp, een camp-site gerund door Hai//om Bushmen. Het ligt ongeveer 1 kilometer van het dorp Tsintsabis. Ik verblijf bij Treesleeper Camp zelf, in een heuse boomhut! Alles erop en eraan… nou ja bijna alles! Ik heb helaas geen elektriciteit. Door middel van een gaslamp heb ik toch wat verlichting ’s avonds. Maar ik heb een bed, bureau, toilet en douche. Daarnaast kan ik gebruik maken van de keuken, en ik eet bij de bar. Wel een beetje eenzaam, want er is verder niemand hier. De toeristen die geboekt hebben, komen pas rond juni. Dan hopen ze bij Treesleeper de elektriciteit ook geregeld te hebben. De batterijen voor de zonnepanelen werken niet meer. Er is een vaste lijn voor elektriciteit aangelegd, maar deze moet nog aangesloten worden, en dit kost aardig wat geld. Wat er nu helaas niet is...

Om toch te kunnen werken (en mijn telefoon op te laden), kan ik gelukkig zo nu terecht in het kantoor van Moses. Moses is de manager van Treesleeper. Zijn kantoor is in Tsintsabis zelf. Een heerlijke wandeling, door een droge rivierbedding. Omdat het wel een beetje lastig zo zonder elektriciteit, gaat Moses kijken voor een plekje in het dorp zelf. Ook gaat hij kijken of de generator die Treesleeper heeft elke dag een paar uur aangezet kan worden, dan kan ik gebruik maken van de koelkast, en m’n telefoon en laptop even opladen. Ik heb dus nog niet veel kunnen doen, een beetje aan mijn rapport gewerkt. En veel gelezen, gelukkig heb ik mijn e-reader volgestopt met boeken! Ik heb wel een vertaler aangenomen, die me gaat helpen tijdens de interviews. Niet iedereen kan Engels, dus dan heb ik iemand nodig die vertaald.

De mensen hier zijn superaardig! Het leven in Tsintsabis is moeilijk, de meeste mensen zijn werkloos, en zijn afhankelijk van het delen van voedsel, de pensioenen van de ouderen, en voedselhulp. Ondanks dat zijn ze erg behulpzaam. Iedereen is bereid voor een praatje. Er zijn een paar betonnen huizen, maar de meeste huizen zijn door de mensen zelf in elkaar gezet, met welke materialen dan ook. Verder is er een school, een politiekantoor, een overheidsgebouw, een paar kleine winkels, een kliniek en een aantal pubs (die worden hier shebeens genoemd).

Eén van de oud-werknemers van Treesleeper, die nu als vrijwilliger hier werkt, heeft met mij een bushwalk gedaan. Hier liet hij zien welke planten/bomen de San (Bushmen) gebruikte. Ook vertelde hij over sporen, en hoe ze leefden. Erg interessant! We gaan ook nog een village tour doen, en dan laat hij me het dorp zien. Deze twee activiteiten worden aangeboden aan de toeristen normaal gesproken.

Maandag ga ik terug naar Treesleeper. En dan ga ik dinsdag echt beginnen met de interviews, nu nog vooral met de mensen die direct betrokken zijn bij Treesleeper. Ik hoop erachter te komen wat er precies met Treesleeper gebeurd was, waarom is dit goedlopende project zo bergafwaarts gegaan?

Fijne Pasen!

Groetjes maris

Foto’s: https://goo.gl/photos/HMKRiRoA8zHgFJYY8