Dag 2 voetbal

We zouden met een groepje naar de wedstrijd gaan, maar we waren een beetje verdwaald, dus we waren te laat om met z’n allen te gaan. Toen kwamen we een paar andere Nederlanders tegen en die zeiden dat er gratis busjes gingen naar het stadion. Na een kwartiertje rijden doemde het stadion ineens op… Wat een prachtig stadion! Mendy en ik hadden allebei nog nooit live bij een voetbalwedstrijd gezeten, en dan zit je ineens bij Nederland- Brazilie!
Buiten het stadion was de sfeer al erg goed. De stewards waren ook erg vrolijk. We zaten helemaal bovenin in het stadion, precies achter één van de goals. Dus ons zicht was echt perfect!
We waren rond 1 uur op onze plek, dus we moesten nog wel even wachten. Dat was niet echt handig, aangezien we toen al ongeveer 32 uur niet geslapen hadden! We konden allebei onze ogen bijna niet open houden…
Maar gelukkig werd het toch een keer 3 uur. De spelers kwamen het veld op om in te trappen en het stadion liep ook al wat voller.
En toen was het 4 uur… Wat een sfeer was er in het stadion, echt fantastisch! Iedereen was vrolijk en was geluid aan het maken. En die vuvuzela’s zijn nog zo irritant niet hoor! We zaten naast een Afrikaan die een heel klein schel toetertje had, dat was pas vervelend!
De wedstrijd was superspannend. Voor ons zaten 2 Afrikanen. De één was voor Brazilie, de ander voor Nederland. Dus toen Brazilie gescoord had was de ene ons constant aan het uitlachen en aan het zeggen dat wij zouden verliezen. Maar in de 2e helft konden wij hem flink terugpakken. Vooral de andere Afrikaan moest hem hebben, het was erg grappig!
Het was spannend tot de laatste minuut, maar we hebben het gered! Wat een wedstrijd! En om er dan bij te zijn was super! We zaten in een vak met veel Afrikanen, en ze wilden allemaal met ons op de foto, erg leuk! Het stadion was overwegend geel gekleurd, maar dat kwam omdat er veel Afrikanen zaten. Maar veel waren er voor Nederland en deden gewoon mee met Holland, Holland!
Inmiddels was het donker toen de wedstrijd was afgelopen. We konden weer met een busje terug gaan, maar die konden we niet vinden. We zijn maar achter een paar Nederlanders aan gaan lopen, maar die gingen ergens anders naar toe. Toen kwamen een groepje Israeliers tegen, waar we mee verder zijn gelopen. Toen kwamen we gelukkig uit bij een plek waar busjes stonden, en werden we vlakbij ons huisje afgezet. Na ongeveer 40 uur niet geslapen te hebben was ik blij dat we eindelijk konden slapen!
Zaterdag worden we rond 2 uur naar het cheeta project gebracht, echt heel veel zin!