The real Namibia
Blijf op de hoogte en volg Mariska
06 December 2014 | Namibië, Otjiwarongo
Hoi allemaal,
Hier een verslagje van een bijzondere reis die ik heb mogen maken. 01 december ben ik voor 4 dagen met Chavoux naar het uiterste noorden van Namibia geweest, naar het dorp Omuhongo in the Epupa Conservancy. Hier hebben we een training aan boeren gegeven, nou ja, Chavoux dan :p Ik was notulist en fotograaf. Ons doel was om de boeren meer te leren over sporen, kill-ID (welk roofdier heeft je vee gedood) en methodes om roofdier verliezen te beperken. We vertrokken maandag rond 10 uur uit Otjiwarongo, omdat we met iemand konden meerijden. Halverwege hebben we een taxi genomen naar Opuwo. Hier werden we opgehaald door Karipetwa, hij heeft deze trip georganiseerd. Na een rit van zo’n 4 uur kwamen we dan eindelijk aan in Omuhongo. Dit was wel even schrikken, want we hadden geen elektriciteit, maar erger, ook geen wc, douche of wasgelegenheid… Om een uur of 10 stond onze tent, en konden we gaan slapen.
De volgende dag begon de training. We hebben ons voorgesteld, en de boeren hebben zich ook voorgesteld. Het was een grote groep, 48 mensen! De boeren kwamen voornamelijk van de Himba en Zemba stammen, en dragen nog traditionele kleding en wonen veelal in hutten. Omdat de meeste geen Afrikaans of Engels konden, moest Karipetwa alles vertalen. Eén boer vertelde dat die ochtend één van zijn geiten was gedood door een roofdier. Dus de meeste van ons gingen in twee volgepropte bakkies, op naar de geit! Een mooie rit, met veel duikbewegingen door alle takken :p We kwamen aan bij de geit, en vonden sporen van een cheeta en een hyena. Dus één van de twee was de schuldige… ’s Middags hebben we het o.a. over het gedrag, de ecologie en prooien van roofdieren gepraat. De boeren hier hebben met name last van luipaarden, cheeta’s, gevlekte hyena’s, jakhalzen en caracals. Daarna hebben we ze foto’s van sporen laten zien, en moesten ze zeggen van welk dier de sporen waren. Ook hebben we laten zien aan de hand van foto’s hoe de prooi van een cheeta, luipaard en jakhals eruit ziet nadat hij gevangen is. Een hoop informatie voor de boeren, maar een succesvolle en interessante dag! Als avondeten mochten we een stuk kudu kiezen, die die middag geschoten was. Tijdens het avondeten heb ik wat gepraat met een Zemba-meisje. Zij kon een beetje Engels, en gaf me een armband als teken van vriendschap.
De volgende dag hebben we het met de boeren erover gehad hoe je vee verliezen door roofdieren kunt beperken. Weer erg interessant. We hebben eerst de oudere mensen aan het woord gelaten, wat deden zij om roofdierverliezen te beperken? Het bleek dat zij vroeger met hun kudde meeliepen, en ’s avonds de dieren lieten overnachten in een kraal. Dat gebeurt nu lang niet altijd meer. We vertelde over methodes, zoals het laten groeien van de horens van de koeien, waarmee ze hun kalveren kunnen beschermen. Maar ook van het verkopen van slechte moeders die hun jong niet beschermen, het gebruiken van een herder, een kraal en een hond. Daarna was het tijd voor de boeren om te bediscussiëren wat zij dachten wat een goeie oplossing zou zijn. Hier kwam uit dat ze het een goed idee vonden om weer herders te gebruiken, en hun dieren te laten overnachten in een kraal. ’s Middags waren we vrij, ik had heel erg gehoopt naar de Epupa watervallen te gaan, aangezien die niet al te ver waren, en ik waarschijnlijk hier nooit meer kom. Helaas was er geen auto beschikbaar… Dus ben ik maar een stuk gaan lopen. De natuur is hier heel anders dan bij CCF en Rolf Ritter. Mooie grote palmbomen, groene bomen, en nauwelijks doornbomen.
De volgende dag zijn we om 6 uur vertrokken, terug naar Opuwo. Daar konden we een taxi krijgen die ons direct terug naar Otjiwarongo bracht. Om 17 uur waren we terug bij CCF, en kon ik heerlijk een lange, warme douche nemen! Al met al een mooie en interessante ervaring!
Maandag gaan we terug naar de Rolf Ritter farm voor in ieder geval twee weken, om weer verder te gaan met het sporenonderzoek.
Groetjes aan iedereen!
Hier een verslagje van een bijzondere reis die ik heb mogen maken. 01 december ben ik voor 4 dagen met Chavoux naar het uiterste noorden van Namibia geweest, naar het dorp Omuhongo in the Epupa Conservancy. Hier hebben we een training aan boeren gegeven, nou ja, Chavoux dan :p Ik was notulist en fotograaf. Ons doel was om de boeren meer te leren over sporen, kill-ID (welk roofdier heeft je vee gedood) en methodes om roofdier verliezen te beperken. We vertrokken maandag rond 10 uur uit Otjiwarongo, omdat we met iemand konden meerijden. Halverwege hebben we een taxi genomen naar Opuwo. Hier werden we opgehaald door Karipetwa, hij heeft deze trip georganiseerd. Na een rit van zo’n 4 uur kwamen we dan eindelijk aan in Omuhongo. Dit was wel even schrikken, want we hadden geen elektriciteit, maar erger, ook geen wc, douche of wasgelegenheid… Om een uur of 10 stond onze tent, en konden we gaan slapen.
De volgende dag begon de training. We hebben ons voorgesteld, en de boeren hebben zich ook voorgesteld. Het was een grote groep, 48 mensen! De boeren kwamen voornamelijk van de Himba en Zemba stammen, en dragen nog traditionele kleding en wonen veelal in hutten. Omdat de meeste geen Afrikaans of Engels konden, moest Karipetwa alles vertalen. Eén boer vertelde dat die ochtend één van zijn geiten was gedood door een roofdier. Dus de meeste van ons gingen in twee volgepropte bakkies, op naar de geit! Een mooie rit, met veel duikbewegingen door alle takken :p We kwamen aan bij de geit, en vonden sporen van een cheeta en een hyena. Dus één van de twee was de schuldige… ’s Middags hebben we het o.a. over het gedrag, de ecologie en prooien van roofdieren gepraat. De boeren hier hebben met name last van luipaarden, cheeta’s, gevlekte hyena’s, jakhalzen en caracals. Daarna hebben we ze foto’s van sporen laten zien, en moesten ze zeggen van welk dier de sporen waren. Ook hebben we laten zien aan de hand van foto’s hoe de prooi van een cheeta, luipaard en jakhals eruit ziet nadat hij gevangen is. Een hoop informatie voor de boeren, maar een succesvolle en interessante dag! Als avondeten mochten we een stuk kudu kiezen, die die middag geschoten was. Tijdens het avondeten heb ik wat gepraat met een Zemba-meisje. Zij kon een beetje Engels, en gaf me een armband als teken van vriendschap.
De volgende dag hebben we het met de boeren erover gehad hoe je vee verliezen door roofdieren kunt beperken. Weer erg interessant. We hebben eerst de oudere mensen aan het woord gelaten, wat deden zij om roofdierverliezen te beperken? Het bleek dat zij vroeger met hun kudde meeliepen, en ’s avonds de dieren lieten overnachten in een kraal. Dat gebeurt nu lang niet altijd meer. We vertelde over methodes, zoals het laten groeien van de horens van de koeien, waarmee ze hun kalveren kunnen beschermen. Maar ook van het verkopen van slechte moeders die hun jong niet beschermen, het gebruiken van een herder, een kraal en een hond. Daarna was het tijd voor de boeren om te bediscussiëren wat zij dachten wat een goeie oplossing zou zijn. Hier kwam uit dat ze het een goed idee vonden om weer herders te gebruiken, en hun dieren te laten overnachten in een kraal. ’s Middags waren we vrij, ik had heel erg gehoopt naar de Epupa watervallen te gaan, aangezien die niet al te ver waren, en ik waarschijnlijk hier nooit meer kom. Helaas was er geen auto beschikbaar… Dus ben ik maar een stuk gaan lopen. De natuur is hier heel anders dan bij CCF en Rolf Ritter. Mooie grote palmbomen, groene bomen, en nauwelijks doornbomen.
De volgende dag zijn we om 6 uur vertrokken, terug naar Opuwo. Daar konden we een taxi krijgen die ons direct terug naar Otjiwarongo bracht. Om 17 uur waren we terug bij CCF, en kon ik heerlijk een lange, warme douche nemen! Al met al een mooie en interessante ervaring!
Maandag gaan we terug naar de Rolf Ritter farm voor in ieder geval twee weken, om weer verder te gaan met het sporenonderzoek.
Groetjes aan iedereen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
