CCF update
Blijf op de hoogte en volg Mariska
03 Januari 2014 | Namibië, Otjiwarongo
Happy New Year!!! Ik hoop dat jullie allemaal leuke feestdagen hebben gehad, en dat 2014 een fantastisch jaar mag worden!!
Het is weer een tijdje geleden dat ik wat over CCF heb geschreven, dus hier een overzichtje wat we de afgelopen tijd zo allemaal gedaan hebben. De tijd gaat erg hard op het moment… de 25e gaan we weg hier, om de 30e weer in Nederland te landen.
De feestdagen zijn weer achter de rug, wel gek om dat hier te vieren. Op Kerstavond zijn we met z’n allen naar het grote veld geweest, om daar te eten. Dit was heel gezellig, we gingen achterop een kar die getrokken werd door een tractor. De middag had het heel hard geregend, dus alles was erg nat, maar het eten was heerlijk! De eerste Kerstdag moest er toch nog even gewerkt worden, maar gelukkig alleen het hoognodige. We zijn met een groepje wezen wandelen met de honden. ’s Avonds hadden we een kerstdiner bij Laurie thuis. Helaas hadden we geen tweede Kerstdag hier… Met oud en nieuw hadden we een speciaal diner, we hadden namelijk een heel schaap aan het spit! Was voor mijn niet zo nodig haha, vond het niet zo lekker, maar het was wel weer gezellig. We hadden muziek, maar helaas werkt de generator hier maar tot 11 uur en dan gaat de stroom uit, dus het laatste uur hebben we rond het kampvuur gezeten tot het 12 uur werd.
De afgelopen tijd heb ik een paar leuke dingen mogen doen met de cheetahs. Een tijdje geleden mocht ik helpen met het vangen van 2 cheetahs, die een ‘work-up’ moesten ondergaan. Een ‘work-up’ houdt in dat de cheetahs helemaal gecheckt worden in de kliniek, dus er wordt bloed afgenomen, afmetingen van de cheeta worden opgenomen, bij mannetjes wordt sperma afgenomen en alle andere algemene dingen worden gecheckt. Aan het einde van de dag mocht ik ook weer helpen met het vrijlaten van ze.
Een paar weken geleden zijn hier op het CCF terrein 3 cheetahs vrijgelaten, we noemen ze de 3 wild girls. Om te checken hoe het met ze gaat, moeten ze elke dag opgespoord worden. Dit gebeurt middels een halsband die ze omhebben. Die halsband zend GPS coördinaten uit, zodat je weet waar ze zitten. Dan ga je het veld in, op zoek naar dat GPS coördinaat. Omdat de cheetah meestal dan alweer weg is, zoek je ze op met behulp van radiogolven. De halsband zend dat namelijk uit, wat je weer opvangt met een antenne. Als de bliepjes harder worden, weet je dat je dichterbij komt. 31 december was het mijn beurt, ik mocht mee cheetahs tracken! We hadden een GPS coördinaat van één van de cheetahs, maar omdat het internet een poosje eruit gelegen heeft, was dit van de dag ervoor, de cheetahs konden dus overal zijn! Maar we hebben het toch geprobeerd. Ik mocht met het GPS apparaat de coördinaten opzoeken waar ze (Emma) het laatst was geweest, maar helaas hadden we geen sporen gevonden. Daarna gingen we op zoek naar Minja, van haar hadden we geen coördinaten, dus zijn de naar de plek geweest waar ze de afgelopen dagen in de buurt was. Nu mocht ik de antenne vasthouden, en haar zoeken! Helaas hadden we alleen een heel vaag signaal, dus we hebben haar niet gevonden. Ook met de laatste cheetah, Jacominja, hadden we geen geluk… Maar het was erg leuk, eindelijk eens typisch wildlife management!
De volgende dag, 1 januari, was ook een super dag, want ik mocht deze keer mee om de camera traps te checken. De camera traps hangen hier op verschillende plaatsen over het hele CCF terrein. Deze moeten wekelijks nagekeken worden, en zo nodig moeten de batterijen en geheugenkaarten vervangen worden. De reden voor deze camera traps is het vinden van cheetahs. Een paar weken terug is HiFi, de wilde cheetah die hier leefde, dood gegaan. Dus nu is het interessant om te zien of er nieuwe cheetahs voor in de plaats komen. De camera traps hangen in de meeste gevallen bij zogenaamde ‘play trees’, dit zijn bomen waar de cheetahs opklimmen om hun geur achter te laten (al is het niet 100% zeker waar een play tree voor dient). Toen we naar de laatste camera trap reden, zei Megan (andere stagiaire) ineens LUIPAARD!!! Dus we stopten, en daar naast de weg, zat een grote luipaard! Helaas had ik mijn camera nog in de tas zitten, en natuurlijk mijn kleine lens erop zitten, dus tegen de tijd dat ik klaar was voor een foto was de luipaard al de bosjes ingegaan… Maar ik heb hem gezien, en toch een foto ervan kunnen maken! Ik heb mijn Big Five nu compleet! Omdat één van de camera traps op de grond lag, en het niet meer deed, zijn we eind van de middag teruggegaan om een nieuwe op te hangen. We kwamen net aan bij het hek, toen Megan weer ineens riep LUIPAARD!! Wij dachten natuurlijk dat het een grap was, maar nee hoor, weer één!! Waarschijnlijk was het dezelfde, maar wat gaaf!!!
Een paar dagen terug hebben we ook een zwarte mamba gezien, die wilde ik ook heel graag zien. Hij zat in de boom. Zwarte mamba’s zijn erg giftig, en we moeten dus wel oppassen, maar wat super om zo’n enorme slang te zien!
De wereld om ons heen is trouwens wel flink veranderd, de droge dorre natuur is veranderd in een weelderig groen landschap! We hebben een paar dagen flinke regen gehad, met als gevolg dat de wegen in rivieren veranderden, en de office onder water stond omdat het rieten dak de regen niet meer aankon! Al die regen heeft als gevold dat de planten en grassen als een gek de grond uitkomen, kikkers en padden de hele nacht hun gezang laten horen, en de kleine beestjes uit beginnen te komen… Zo ben ik inmiddels al 3 keer gestoken door een schorpioen, en kunnen we onze kamer zo ongeveer elke dag schoonmaken, omdat er overal termietenvleugels liggen :p
Verder gaat alles zijn gangetje hier. We zijn (nog steeds…) veel in de kraal te vinden, en de laatste tijd sta ik ook veel op de honden. Alle boergeiten hier zijn de afgelopen weken bevallen, dus daar hadden we flink wat werk aan. De moeders zijn namelijk niet heel goed voor hun jongen, dus in veel gevallen moesten we de jongen aan de uiers zetten, en de moeders goed vasthouden. We hebben een evaluatie gesprek gehad met onze begeleider, en ze waren erg tevreden over Marianne en mij. Omdat we in onze laatste weken zitten, krijgen we meer tijd voor ons project, en mochten we aangeven wat we wilden leren. Het komt tot nu toe nog niet helemaal uit, maar ik ben wel mee geweest naar het reservaat, mee geweest met de camera traps en het tracken van cheetahs, dus het is er wel wat beter op geworden.
We zijn nu aan het plannen wat we doen na CCF, we hebben nog een paar dagen voordat ons vliegtuig vertrekt. Waarschijnlijk gaan we naar Erindi, een luxe private game reserve waar meerdere cheetahs van CCF zijn vrijgelaten. Daarna gaan we door naar Windhoek, en weer terug naar Nederland!
Foto's zijn weer te vinden op: https://picasaweb.google.com/104911345884190527033/Namibie#
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley